З паўтарачкай вады ў руцэ далёка не пабяжыш. Напіцца «пра запас» не атрымаецца. Але арганізму трэба аднаўляць баланс вадкасці. Што рабіць?
Колькі вам трэба піць вады падчас і пасля прабежак – справа індывідуальная. На спецыялізаваных форумах раяць аднаўляць запасы вадкасці ў арганізме проста падчас прабежкі, малымі порцыямі.
Паводле ўласнага досведу скажу: піць трэба і дастаткова шмат.
Гэты чувак п'е няправільна. Не рабіце так на прабежцы.
За паўгадзіны да прабежкі я заўсёды выпіваю кубак чыстай вады, нават калі піць не хочацца.
На прабежкі па 5 кіламетраў я ніколі не бяру з сабою вады – хапае ўнутраных рэзерваў. У выпадку «дзясятачкі» – бяру вельмі рэдка, але недахоп вадкасці адчуваецца ўжо на 7-8 кіламетры. Таму стараюся пракласці маршрут такім чынам, каб па дарозе быў фантанчык з пітной вадой ці калонка.
На дыстанцыях больш 10 кіламетраў вада патрэбная заўсёды! Нават пры малым тэмпе!
Можна купіць адмысловы пас, на які падвешваюцца невялічкія флягі з вадою, можна начапіць лёгкі заплечнік і пакласці туды ваду. Можна разлічыць маршрут такім чынам, каб была магчымасць спыніцца для фантанчыка, калонкі ці ўзяць з сабою пару манетак. Каб купіць ваду ў кіёску.
З уласнага досведу: на «стандартную» адлегласць у 16-18 кіламетраў мне цалкам хапае літра вады. Зазвычай я бяру яе з сабою, але калі прабежка заключаецца ў намотванні кругоў, то проста пакідаю бутэльку-дзве ў цяньку ў кустах.
Гэты таксама п'е абы-як!
Падчас прабежкі нельга піць залпам вялікія колькасці вады. Бо гэта можа прывезці да болю ў баку. Лепш піць невялічкімі порцыямі па тры-чытыры глыткі. А пачынаць піць падчас прабежкі можна яшчэ да таго, як гэтага пачаў патрабаваць арганізм. Напрыклад, ужо на 4-5 кіламетры нават пры расслабленым тэмпе, калі ведаеце, што наперадзе яшчэ прынамсі столькі ж.
Наступствы абязводжвання самыя непрыемныя а ў радыкальных выпадках – небяспечныя: сухасць у роце, галаўны боль, слабасць. А далей можна і згубіць прытомнасць. Цягліцы і псіхіку натрэніраваць можна, а вось навучыць арганізм працаваць без вады – не.